تفلون (پلی تترافلورواتیلن یا PTFE) فلوروپلیمر با وزن مولکولی مشتق شده از سنتز (Tetrafluoroethylene (TFE است که توسط Du Pont de Nemours در سال 1938 توسعه و ثبت شده است. پلی تترافلورواتیلن (تفلون یا PTFE) در طول تحقیقات در مورد سردکن ها کشف شد.
اهمیت و پیچیدگی خواص پلی تترافلورواتیلن (تفلون یا PTFE)، توسط دانشمندان آمریکایی برای واشر و مهر و موم محیطهای در معرض مواد شیمیایی، فورا به رسمیت شناخته شدند. به همین دلیل کشف پلی تترافلورواتیلن (تفلون یا PTFE) تا پایان جنگ جهانی دوم افشا نشد و تولید صنعتی آن، در سال 1950 شروع شد. با کشف پلی تترافلورواتیلن (تفلون یا PTFE) عصر فلوروپلیمرها آغاز شد.
تفلون (پی تی اف ای یا PTFE) را می توان با استفاده از تکنیک های مختلفی از قبیل اکستروژن، قالب گیری فشرده سازی و قالب بندی ایزواستاتیک تغییر داد.
خواص منحصر به فرد پی تی اف ای (PTFE)، باعث رشد موفقیت آمیز آن جهت کاربرد در محیطهای متنوع صنعتی شده است و از آن بعنوان یک راه حل برای چالش های تکنولوژیکی بالا استفاده می کنند.
ترکیبات ذیل بصورت ورق، میلگرد و لوله موجود می باشد:
